Ron, Bram, Mark

 

Ik begin met Ron. Ron is vandaag doodgegaan, om twee uur hebben ze hem laten gaan. Twee weken, nee een week geleden, ging het nog goed met Ron. Afgelopen weekend ging het slecht en vandaag is Ron er niet meer. Onbegrijpelijk en onwezenlijk. De treinen stoppen niet, de vliegtuigen vliegen en de auto’s staan niet even stil. Onbegrijpelijk. Het leven stopt niet, nog niet een minuut. Dag Ron, je was een vriend, lang en trouw, wij al jouw vrienden gaan jou missen. Wij hebben geen afscheid kunnen nemen. Dat doe ik nu. Ron een goede reis gewenst en maak je geen zorgen, wij zullen voor jouw lief zorgen.

Bram is ouder dan Ron, maar Bram is er nog en het gaat goed met Bram. Bram is arts, Bram is orthopeed en Bram was in zijn tijd een hele grote. Wat Bram niet kon, dat kom niemand. Daarnaast is Bram ook nog een mens en een goed mens en dat is belangrijk voor een arts. De meeste artsen. nou ja de meeste, veel, zijn half mens, half arts. Bram is een heel mens en een hele arts. Wou ik gewoon even opschrijven vandaag 12 november en Bram ik wou je even bedanken voor al het mooie en goede werk dat jij hebt gedaan.

Mark, ja jij bent een bijzonder geval. In de afgelopen jaren heb jij ons vele malen voor de gek gehouden. De aftrek van de hypotheekrente, het afschaffen van het kinderpardon en nu het terugbrengen van de maximumsnelheid, vanwege het stikstof probleem. Dat probleem hadden we de afgelopen 60 jaar ook, vanwaar die paniek?? Bovendien wist je niet van die doden bij dat bombardement, vergeten geloof ik, althans nu, misschien is het volgende week anders.

Mark begrijp je nou niet, dat je al die intelligente Medelanders niet langer voor de gek moet houden. Ze noemen je een goed debater, moor volgens mij ben je gewoon een notoire leugenaar zonder gène. Je noemt dat politieke keuzes maken, maar wij noemen dat, kleven aan het pluche. Meebewegen met al diegenen om je heen die de continuïteit van jouw plekje kunnen waarborgen, totdat je geroepen wordt door bijvoorbeeld Brussel, waar je dan weer voor heel veel netto aan de slag kan.  Schijt aan de Medelanders. Zo gaat dat in jouw wereld, de politiek!

Mark, we hebben je door en dat is een probleem, we weten wat je het doet en vooral wanneer. Wij weten dat het jouw tactiek is om vanuit het niets, want zien doen we je bij een crisis nooit, totdat je met een grote bek, want die heb je, brutaal de oplossing brengt, die eigenlijk alleen jou uitkomt. Alles in het landsbelang, hoe vaak hebben wij dat niet al gehoord. Kort en verbeten ben je en bot, het kan niet anders het spijt mij, maar het moet.

Een noodoplossing, ja voor jou, niet voor ons!

Wat kan ik er aandoen, niets. Wat kunnen wij eraan doen, alles. Mark ik beloof je jou, dat jouw kiezers er straks alles aan gaan doen om jou weg te krijgen. Weg en op weg naar buiten, het wachtgeld. Niet Brussel, daar zitten al genoeg draaiers!

De bouw uit het slop, de snelheid omlaag, gewoon flauwekul en dat weet jij ook Mark, gelul.

Dag Ron, rust zacht, Dag Mark, En Bram jij bedankt.

En oh ja, als er VVD’ers onder deze lezers zijn, kom op straks. Stem nou niet op Mark.

Landsbelang, in je broek.