Ze werden geciteerd in het FD van zaterdag jl. : Het was onmogelijk een adequate ministersploeg samen te stellen in nog geen 14 dagen.
Als één van de meest ervaren headhunters van de genoemden ben ik het volledig met ze eens. Kandidaten voor de ministersploeg, daar heb ik het over.
Ik maak het nog wat sterker, volstrekt onmogelijk! Ooit heb ikk een belangrijke kandidaat, samen met de directie van mijn opdrachtgever meegenomen op een drie daagse reis naar de USA.
Gewoon om te kijken hoe hij zou zijn in de omgang. Op Schiphol nog voor vertrek ging het fout. Hij schreeuwde naar stewardess en gedroeg zich onbeschoft tegenover de purser. Klaar, jammer genoeg konden we hem niet achterlaten en moet hij mee, maar het was de investering meer dan waard, zorgvuldigheid heet dat. Natuurlijk weet ik ook wel dat de partijbonzen hun lijstjes hebben, maar het gaat niet alleen om de individuele kandidaten, maar ook om de ploeg als geheel, immers zij zullen in het belang van het land, nauw moeten samenwerken.
Zo’n gecompliceerde opdracht indien verstrekt zou zeker minimaal een maand kosten en zou door meerdere adviseurs tegelijkertijd moeten worden uitgevoerd, Niet alleen persoonlijke deskundigheid, maar ook het vermogen tot samenwerking zou uitgebreid moeten worden onderzocht.
Niets van dit alles is gebeurd. Elke partij heeft de in haar ogen beste kandidaten aangeboden. Ari Slob en Carola Schouten alsmede Fernand Grapperhaus zijn daar en mooi of liever slecht voorbeeld van. Ongetwijfeld deskundig op hun huidig werkterrein maar of zij in groepsverband kunnen samenwerken is maar de vraag. Dat geldt ook voor de ploeg van D66. Kajsa heeft Amsterdam gedaan als wethouder, ongetwijfeld zeer intelligent en met een prima opleiding en niet te vergeten een vertrouweling van Rutte, maar toch. In Amsterdam was zij geen hoogvlieger , wel ambitieus, maar niet echt een veranderaar. Het besturen van een stad onder leiding van een al jaren met zijn gezondheid kwakkelende burgemeester, die ook nog eens grote fouten heeft kunnen maken, zegt wel iets over de kwaliteiten van dat college.
Er is weinig controle in de stad en de vaak verdeelde raad is niet bepaald te vergelijken met de tweede kamer als het op het toezien en controle, op het beleid aankomt.
Ik heb vele raadsvergaderingen in Amsterdam meegemaakt en het is daar en zooitje! Zeker de laatste jaren, toen er voorzichtig moest worden opgetreden met de zieke voorzitter.
Van een werkelijk debat kon geen sprake zijn.
Trouwens Amsterdam is een republiek binnen Nederland waar de eigen regels worden geschreven en….uitgevoerd. Niet de burger staat daar centraal, maar het bestuur!
Wethouder Eric van der Burgh kan daar zijn goddelijke gang gaan en niemand die hem tegenhoudt.
Controle…ho maar!
Er zijn ministeries en functie gecreëerd die eerder passen bij de ambities van het gestaalde partijkader, niet of liever helemaal niet rekening houdend met het landsbelang, laat staan met de uitslag van de verkiezing of en dat is nog erger met de uitspraak van Rutte van onlangs : “minder bestuur”, in tegendeel er komt “meer bestuur”. Voorbeeld: landbouw, de landbouw is allang verdrongen als een van de moneymakers van Nederland en toch komt er een speciaal ministerie voor. Gewoon omdat het een eis was van de CU.
Veiligheid en justitie, of omgekeerd krijgt twee ministers, een die rechten heeft gestudeerd, voor de politie en een econoom, geen jurist, de laatste niet bepaald een uitblinker in Rutte II. Ik heb het over Sander Dekker.
Ervaring in het bestuur gaat boven kennis van zaken waar het betreft de materie. Een ernstige fout in Headhuntersland. Een kandidaat voor een hoge functie, moet bewezen hebben dat hij of zij van wanten weet op zijn of haar specifieke werkterrein.
Specialisatie heet dat en bewezen ervaring. Eis nr. 1
Dit zijn maar enkele voorbeelden. Er zijn er talrijke.
De Headhunters in het FD hebben gelijk, foute boel, dat had zo niet gemogen.
En wij maar kiezen,
wij spreken
