Het stelt niets voor
Niemand hoeft deze blog te lezen. Er is niets wat ook maar van enige waarde is, behalve mijn ervaringen. Ervaringen geprojecteerd op wat er nu om ons heen gebeurt.
Ik heb veel mee gemaakt, veel mensen ontmoet en geleefd naar een spreuk die ik ooit van mijn oudste zoon kreeg, geplakt op een humidor een doos waarin je sigaren bewaart. Maar ik rookte geen sigaren, alleen dat wist hij niet en hij vond de humidor mooi, ik ook. ik heb hem nog steeds. de spreuk” succes consitsof getting up one more time than you fall”
Daar heb ik naar geleefd ”succes consists of getting up one time than you fall”
Ik weet niet of ik aan de spreuk heb voldaan, zo voel ik het niet en daarom deze blog.
Ik zei het al het stelt niets voor.
Niet dat ik de top van het bedrijfsleven niet alleen heb gekend, maar ze in sommige gevallen ook heb voorgedragen voor benoeming, niet dat ik 9 jaar lang de belangrijkste borrel van Amsterdam gesponsord heb, á raison van € 240.000, niet dat ik de man die het golf naar Nederland gebracht heeft, vijf jaar lang gesponsord heb en dat ik ik daarnaast de toenmalige Wegener bedrijven competitie ook vele jaren financieel heb ondersteunt. De competitie droeg zelfs de naam van mijn bedrijf, zeker duizend golfers deden dat onder mijn naam 6 weken per jaar, bijna 10 jaar achter elkaar. Voor Robbie heb ik zelf de Rijswijkse Golfclub gekocht omdat de NGF hem niet de credits gaf die hij verdiende. Het zou de Robbie van Erven Dorens Golfclub worden, Het is er niet van gekomen, door gebrek aan moed van Dolf en anderen. Maar 8 maanden was het mijn club. Mijn club en van niemand anders.
Het stelt niets voor
Niet dat ik drie jaar lang voorzitter was van Jumping Amsterdam en ontdekt heb hoe de boel daar werd opgelicht en ik door persoonlijk ingrijpen Jumping Amsterdam voor Amsterdam gered heb, door het van de eigenaars voor 1 euro te kopen en het bedrijf want dat was het, na 6 maanden door te verkopen aan de Rai. Het stelt niets voor.
Ik kreeg nieuwe knieën en Hans Bakker, nu de tijdelijke voorzitter van de TMG directie en president commissaris van het GVB, nam mijn plaats in. Geil als hij was om onze majesteit jaarlijks te verwelkomen in wat hij noemde zijn Rai.
Onzin als je de Rai afhuurt voor € 300.000,- per week dan is het jouw Rai en niet de zijne.
Hij steunt de voorzitter van het GVB, Alexandra van Huffelen in haar financiële compensatie van € 230.000,-. Ik ken dat bedrijf heel goed, veel te goed. Hooguit €120.000,- zou de beloning van Alexandra moeten zijn , niet alleen vanwege haar beperkte verantwoordelijkheden, maar vanwege de ca.80 miljoen euro die het GVB jaarlijks aan subsidie ontvangt. Hij is gek!
Geld van Kasja Ollongren, de wethouder en die wil er niets aan doen, de stad is rijk en dus is het prima. Uw geld.
Het stelt niets voor, dat ik in 1997 de term mobiliteit van werk naar werk bedacht heb samen met Herman Timmermans en op verzoek van het toenmalige KPN. Het stelt niets voor dat duizenden mensen bij tal van grote bedrijven ( ABN, NS, IBM en ministeriesals het toenmalige OC&W ) van die kennis gebruik hebben gemaakt en dat daardoor die medewerkers die moesten vertrekken, een stukje van hun leven op orde hebben gekregen. Een nieuwe baan, of zelfs een eigen bedrijf.
Het stelt niets voor dat ik met de steun van o.a. Athlon een 6-delige tv serie heb gemaakt over het onderwerp “Geluk Bestaat”, € 300.000,- heeft de serie gekost waarvan € 60.000,- uit mijn eigen zak.
Het stelt niets voor, dat ik de vrachttram van Amsterdam bedacht heb, dat Rabo en Nuon daar bijna € 4.000.000,- in gestopt hebben en private investeerders nog eens €1.200.000. Dit alles met medeweten en goedkeuring van College en Raad. Alles waren wij kwijt toen Nuon werd verkocht en Amsterdam zoveel verlies op de noord-zuidlijn extra leed, dat de € 900.000.000,- hun aandeel bij de verkoop van Nuon, belangrijker was dan de schriftelijke beloftes die zij aan de start-up, City Cargo, hadden gedaan. Dat zij het geen probleem vonden iets te bedenken om onder die vastgelegde beloftes uit te komen.
Tjeerd en Lodewijk bedankt, de verantwoordelijke wethouders!
Dat is ze gelukt, je procedeert niet tegen de stad, kun je niet winnen ook al heb je al het gelijk van de wereld, het is onbetaalbaar. De stad stopt nooit!
Toch geprobeerd, maar tegen Nuon, City Cargo bijgestaan door een van de meest vooraanstaande kantoren van de Zuid-As verloor, kosten € 200.000,- Daar heb ik veel spijt van.
Het stelt niets voor.
Het stelt niets voor, dat Eberhart ( de huidige burgemeester) vlak voor hij minister werd nog geprobeerd heeft Asscher en zijn fractie om te praten,
Ook Karel ooit de voorzitter van ‘s land grootste bierbrouwer, heeft zijn stinkende best heeft gedaan om City Cargo een kans te geven. Karel fantastisch, bedankt. En al die anderen die geld verloren hebben, bij het faillissement dat volgde. Ik ook, ben er trots op dat ik het toch geprobeerd heb.
Het stelt niets voor.
Dank aan diegenen die vertrouwen hadden in dat project. Ik ga door met het geven van mening in deze blog zolang mij dat toegestaan is.
Het stelt wel iets voor als u gebruikt maakt van al mijn ervaringen.
Dat ik soms wat cynisch overkom, ach dat krijg je als je niet altijd wint, maar…die spreuk, daar blijf ik in geloven, “succes consists of getting up one more time than you fall:
dat stelt iets voor!
we spreken
