Bericht uit the “far east”

Niet te vaak meer schrijven, zeker niet elke dag.

Liefst niet voor het ontbijt dag, want daar worden mensen zo somber van

Alleen over leuke dingen schrijven . Over zaken die mensen bij het ontbijt kunnen lezen en dan motiveren. Zodat ze opgewekt naar hun werk gaan.

8 jaar geleden heb ik á raison van 300.000, euro’s 6 televisie programma’s gemaakt met als titel “Geluk Bestaat” Zo duur is TV maken. Als je dat weet begrijp je beter waarom er elke zomer dezelfde ouwe James Bond films worden vertoond. Hollandse zuinigheid. Vreselijk!

Die titel, “Geluk Bestaat”, was een beetje grappig of liever cynisch bedoeld, want geluk bestaat niet, geluk moet je zelf maken.

Er zijn veel, te veel mensen die niet weten hoe je dat moet doen, dus werden er in dat programma mensen uitgekozen, die dat wel hadden gedaan. Hun eigen geluk hadden gemaakt, hun dromen achterna waren gegaan en er ook in waren geslaagd die dromen te verwezenlijken.

Voor de redactie was het best moeilijk die mensen te vinden, daar zijn er niet zoveel van en zeker niet in ons landje. Wij hebben geen Silicon Valley en wij hebben geen investeerders die bereid zijn geld te stoppen in projecten waar zij de reikwijdte niet direct van kunnen overzien.

Wij zijn een zuinig en uitgekiend volkje, met azijnpissers en met een overheid die zo snel mogelijk wil incasseren.

Ingeschreven bij de KvK en hop de blauwe enveloppe ligt in de bus. Niet echt stimulerend. Maar ja zo zijn wij. Kan ik niks aan doen en u ook niet, tenminste nog niet.

Om dat geluk af te dwingen, want dat is het ,daar is moed voor nodig. Moed en een beetje boel wilskracht. Wilskracht om dag te zeggen tegen je veilige bestaan en de stoute schoenen aan te trekken en op avontuur te gaan.

Je partner moet het goed vinden en je familie moet achter je gaan staan. Belangrijke factoren. Geld moet eigenlijk geen rol spelen, want dat verdien je even niet. Hoelang even duurt hangt af van het succes dat je hebt. De wil om te slagen, moet alles overtreffen en tijd voor jezelf is er even niet bij.

Maar ze zijn er en ik ken er een aantal. Zij allen hebben mijn bewondering en als ik zie met hoeveel plezier zij hun werk doen, vraag ik mij dagelijks af waarom er niet meer zijn die de stoute schoenen aantrekken en op reis gaan, op reis naar het grote geluk.

Het bestaan als zelfstandig ondernemer. Ik schreef al over Cees Dam, die heeft geen kruiwagen gehad en wat te denken van Cor van Zadelhoff en van Ad Scheepbouwer? Allemaal voorbeelden van mannen die het helemaal zelf gemaakt hebben. Ad heeft nauwelijks een opleiding en Cor was makelaar, maar niet die opleiding maar hun “drive” was bepalend voor hun succes.

Er altijd maar voor willen gaan. Dingen doen, waar anderen niets eens van durven dromen.

Eens aan boord van een privé vliegtuig van Sint Petersburg op weg naar Kiev zag mijn gastheer Cor, het pand liggen dat hij wilde kopen. We zaten al in de landing en dan tegen de piloot roepen, vlieg even een rondje over dat pand met dat blauwe dak daar rechts! Dat kan helemaal niet, dat is vragen om ellende, maar nee hoor de landing werd afgebroken en daar vlogen wij, zo over dat blauwe dak. Om nooit meer te vergeten. Een landing afbreken, moet je op Schiphol eens proberen, uitgesloten.

Cor, zelden hebben ik een man met zo’n wilskracht mee gemaakt. Als iedereen voor dood in een stoel zit na een dag van 12 uur reizen, staat Cor op en roept oké mannen we gaan.

Nog even een rondje door de stad. En kanjer en een voorbeeld voor allen die ooit voor zichzelf willen beginnen.

En vandaag zag ik dat hij zich in de mast van zijn boot had laten hijsen om de skûtsjes te zien zeilen.

80 Jaar en dan de mast even in. Niet loslaten graag. Hoog, heel erg hoog!

Wilskracht, kilo’s wilskracht. Dit soort mensen geven het voorbeeld dat wij allemaal moeten volgen.

Zo dat was dat, nu eerst een lekker eitje eten en dan op naar de baas om op te zeggen.

Hoe mooi kan de wereld zijn.

Geluk bestaat echt !!

Hoe zou het met Bram zijn?

Wij spreken