Dat was me toch wel even schrikken geblazen, toen ik las dat een Quandt Dame ,voornaam Magda met ene Joseph Goebels getrouwd was. Het was weliswaar niet haar eerste achternaam maar omdat de Quandt niet met joodse vrouwen getrouwd mochten zijn moest zij haar achternaam veranderen in Quandt. In 1931 trouwde zij met Joseph Goebbels en een van haar getuigen was Hitler, Zij verafgoodde Hitler zo dat al haar kinderen een voornaam kregen die met een H begonnen. Nog luguberder is dat zij op 1 mei 1945 haar 6 kinderen liet vermoorden. Morfine en daarna blauwzuur. Dat schijnt te werken. Heeft ze gelukkig diezelfde avond zelf ook gedaan, daarna twee kogels en een een beetje benzine. Dat klinkt redelijk degelijk.
Op dat moment hadden de Quandt”s weinig of niets met BMW of Daimler te maken te maken, maar dat werd al ras meer en in de jaren na de oorlog, (ik citeer wikepedia) In 1959 nam Herbert Quandt een aandeel in de bijna failliete BMW fabriek en bouwde er de BMW 700. Zo kun je met wat oorlogsgeld een concentratiekampje hier en daar, toch een eind komen, zeker als je in je eigen land eerder als held dan als misdadiger wordt gezien.
BMW, mijn merk, denk dat ik er inmiddels 80 jaar in gereden heb. Verknocht kan je zeggen en ervan overtuigd dat ik met een fatsoenlijk bedrijf te maken had. Niet alleen door en door fatsoenlijk maar ook een wereldspeler die er alles aan zou doen om haar imago hoog te houden.
Natuurlijk Daimler en Volkswagen en talloze andere Duitse industrieën hebben van de oorlog geprofiteerd. Maar mijn BMW lag dat toch even wat anders, dat wil zeggen gevoelsmatig.Het Quandt verhaal kon mij niet ontgaan, het stond in vele kranten, maar de details deden mij griezelen. Wat mij ook deed griezelen was dat ik precies 75 jaar later bij het pompstation Breukelen langs de A2 uit mijn BMW X3 stapte en niet meer kon staan op mijn rechterbeen. Naar het toilet lopen, want dat was de bedoeling, ging niet meer en een hulpeloze plas tegen de achterband was de enige oplossing.
Drie doktoren,2 ziekenhuizen, twee MRI’s, een PatScan Twee EMG’S en een botscan later was de conclusie, niks helemaal niks behalve, oh ja dat zou kunnen de stoel van de BMW X3. Flauwekul, na zoveel BMW’s kon dat niet zo zijn. De Dealer, Dusseldorp in Alkmaar, lachte mij uit, noemde mij een en enfant terrible en liet mij gaan. Geen hulp, helemaal niets. Dat mijn vrouw in de bijrijdersstoel af en toe pijn had hebben wij niet eens genoemd. Totdat vandaag er iets bijzonders gebeurde.
Een relatie leende de auto om naar het zuiden van Duitsland te rijden, juist München en zei mij na aankomst dat hij die pijn in mijn rug wel begreep want nog hij nog zijn medepassagier konden fatsoenlijk en vooral pijnloos lopen na de lange autorit.Een telefoontje naar Dusseldorp werd wat lacherig afgedaan. Voor hun wel, maar voor mij nog niet want ik moet die auto nog 4 maanden leasen en ik ga er niet meer in zitten. De Mini van mijn vrouw, van dezelfde fabrikant geeft mij die problemen niet, Born in Born .
Na de verkoop door Dusseldorp, verdwijnt de auto qua eigendom naar de leasemij. die gedurende de looptijd
toestemming moet geven voor elke reparatie. Niet aan de berijder, maar aan de garage en daarbij wordt die garage behoorlijk uitgekleed.Ik ook maar dat bleek pas bij die rugklachten toen ik mij steeds opnieuw moest uitkleden voor al die onderzoeken.
Het is net onze ziektekostenverzekering er wordt steeds minder vergoed, ik weet niet of dat ook geldt voor de Pantaprazol, ooit uitgevonden door een dochteronderneming van ….. de Herbert Quandt, in 1977.
BMW en Pantaprazol!
Het is toch een apart en ook een beetje bizar verhaal. Ik rijd of liever sta 4 maanden stil in een auto die gebouwd is door de ontwikkelaar van mijn maagzuurremmer Pantaprazol en met stoelen die mij een jaar vreselijk veel pijn doen.

Wat zal mijn volgende auto zijn?, ik ben bang dat hij toch weer uit Duitsland zal komen…

Wij spreken