De Kaars

Ik ben van Johan’s tijd en ik was geschokt, zo niet eerder verbijsterd, dat je een vermoedelijk verzonnen verhaal naar voren brengt als rechtvaardiging voor het gedrag van Johnny de Mol, onder het motto: we hebben allemaal wel eens iets fout gedaan. Niet alleen was het verhaal meer dan schandalig en het voorbeeld stuitend. Als je durft te schofferen, dan moet je ook durven sorry te zeggen. Aan wie maakt mij niet uit. Of eigenlijk gewoon aan iedereen. Van een voorbeeldfunctie heeft deze volksheld uit Grollo nog nooit gehoord, hij is er niet in geslaagd Nederland te overtuigen van het feit, dat hij werkelijk bereid was zijn verontschuldigingen aan te bieden, hij had de intentie niet eens. Plat en ordinair, het ontbreken van iedere innerlijke beschaving heeft hem terecht de das omgedaan. Gaandeweg, de afgelopen weken had ik mijn lief al verteld, als zij mij wees op het feit dat het programma begonnen was, dat ik vond dat met name Johan steeds meer kak uit zijn mond liet komen. Zijn gedrag als ‘de Ster van de show’, het schreeuwerige gedrag van een intellectueel beperkte Genee en het gemaakte gelach van Gijp begonnen mij danig te irriteren. De kaars was zelfmoord en zijn reactie daarop in twee uitzendingen meer dan schandalig. Hij stak daarmee het mes steeds verder in het hart van het programma. Het enige wat ik jammer vind, is dat hij Kaag de gelegenheid heeft gegeven zijn vertrek goed te keuren. Niet alleen Gijp wilde naar huis, maar ik ook. Hij moest rijden, maar ik kon gelukkig zappen. Het gevolg, vandaag een lege zender, maar nog volop commentaar bij Jinek en andere programma’s, waar ook een beetje geprobeerd werd `Derksen voor de TV te behouden’. Niet doen dacht ik, niet doen, het is mooi geweest. We vinden wel wat anders en van Genee zijn we nog niet af.
Domme mensen zijn het die geen sorry kunnen zeggen. “Ik heb gekwetst en het spijt mij oprecht” 8 woorden waren genoeg geweest, 8 woorden uit het orakel van Grollo.
€ 600.000 Per jaar voor dit soort kak, John denk even na. Dat had met een beetje toezicht gewoon ook anders gekund. Gewoon wat streepjes op de grond, tot zover en niet verder, het is niet de tijdgeest, die Johan ten val heeft gebracht, het was Johan zelf.
Aandachtsziek of niet, het tijdstip Derksen is wat mij betreft gewoon voorbij.

Wij spreken