Voor Guus.

Het is weer laat en zelfs een beetje koud in mijn studeerkamer. Ook hier staat de thermostaat een paar graden lager, omdat mijn lief terecht vindt, dat de energie rekening onbetaalbaar wordt.
Onbetaalbaar, terwijl we op een bel gas zitten ter waarde van zo’n 500 miljard. Maar ja daar gaan wij niet aankomen, want onze overheid heeft in het verleden die hele gas operatie uitbesteed en de afhandeling van de daaruit voortgekomen schade zo verkloot, dat èn de Groningers èn wij nu in de kou zitten. Zij met kapotte huizen en wij nu zonder ons eigen gas. Het staat overal en iedereen weet het, 400 miljard heeft dat gas onze overheid al opgebracht.
Nee, maar het is een kutdag, omdat ik mij vanochtend ergens bij een garage in Leiderdorp realiseerde, dat als ik een nieuwe auto voor mijn lief zou kopen, ik bijna 40% van de waarde van dat ding aan de overheid zou moeten betalen! Waarom hebben ze dat in Duitsland en België niet? 40% Voor wat, zomaar, bedacht door onze overheid en goedgekeurd ooit door een hebberig parlement. Niet zo gek, dat die meneer met die mooie BMW achter mij in de wasstraat van Loogman zijn prachtige bolide gebruikt uit Duitsland gehaald had. Scheelde hem bijna 30%. Verdrietig werd ik ervan, hoe kan ons land zo onbetaalbaar geworden zijn. Verdrietig ben ik nog steeds, want vanmiddag was ik naar Guus om hem te condoleren met het overlijden van zijn Joke.
Joke was niet Guus z’n eerste liefde, maar wel zijn grootste, tenminste dat denk ik. Want Guus is een paar dagen voordat zijn lief overleed met haar getrouwd. Wat een groots gebaar , wat geweldig, wat is liefde mooi. Geweldig van Guus! Chapeau, Guus is een man om van te houden, ik weet niet waarom, maar dat is gewoon zo. Guus heeft zijn hele leven bier verkocht en dat heeft hem kennelijk zo gemaakt. Ik weet het niet zeker, maar het is zo. Een man zoals een man moet zijn. Ik ben jaloers op hem. Joke is er niet meer, maar toen zij ging was zij de wettige echtgenote van Guus, geweldig toch. Het plekje waar we afscheid mochten nemen ergens in Bloemendaal was prachtig, er was nog een beetje sneeuw en Nederland lag er op haar best bij, indrukwekkend. Laten we een voorbeeld nemen aan Guus en doen wat ons door Dela geadviseerd wordt, laten we gewoon eens zeggen dat we van elkaar houden voor het te laat is.
Niet alleen vanwege Joke en die verdomde BPM en BTW was het een kutdag, maar ook omdat wij dankzij Ronald Plasterk weten dat Stikstof en Co2 lang niet zoveel geld kosten, als Rutte en zijn vrienden ons willen doen geloven en Rutte ons vandaag ondanks die wetenschap, want hij weet het ook, verteld heeft, dat we het verder zelf maar moeten opknappen. De regering gaat ons in deze moeilijke periode van idiote inflatie niet verder helpen. De benzine accijns is verlaagd, met 17 cent, een lachertje, in België kost diezelfde liter nog eens 40 cent minder dan hier. Hoe doen ze dat daar dan? Gaat daar iedereen dood, door gebrek aan steun. Steun dat is het Nederlandse woord voor beleid. Wij pompen geld rond alsof het monopoly geld is en de pindakaasman geeft daar leiding aan. Weg met al die belastingen op alles wat wij doen. Werkelijk op alles. Boodschappen doen kan niet meer zonder dat je iemand spekt, in Amsterdam zelfs voor € 7.50 per uur en maar hout verbranden daar, terwijl wij weten dat die biomassa helemaal niet goed is voor het milieu, maar ja, de Groen Links wethouder heeft het bedacht en dus is het zo. En windmolens naast de bewoners plaatsen. Ik ben geen activist, maar ik zou bijna denken, dat wij ze eruit moeten gooien. Stoppen en wel nu, direct. Elke dag vallen er honderden doden in Oekraïne en wij staan erbij en kijken ernaar, bang als we zijn voor een kernoorlog. Nou laat Putin maar komen, de schoft. Niks betalen in Roebels en Wopke, Wopke moet weg net zoals die mevrouw die vandaag zei, dat ze de boeren wel wil uitkopen, maar dat ze dan ook meteen weg moeten, flauwekul mevr. Adriaansens, stoere taal, U weet werkelijk niet waar u het over hebt, gaat ook niet gebeuren, U moet weg, niet de boeren. Terug naar de Hockeyclub Laren, “zonder bandjes”.
Verdrietig, een zooitje is het daar, ik zou willen dat ik Nederland een jaartje zou mogen leiden, dan beloof ik u dat we weer een gewoon land zullen worden, waar we met plezier een redelijke belasting betalen, zonder “iemand te laten vallen “.
Sterkte Nederland, sterkte Guus

Wij spreken.