Wat heeft hij niet gebouwd of getekend. Bij welk project is hij niet betrokken geweest en waarom heeft Nederland hem niet op handen gedragen.

In zijn donkerblauwe Range Rover laat hij zich al jaren door Nederland rijden. Van project naar afspraak en omgekeerd, onvermoeibaar en 85 jaar oud.

Ik moet over hem schrijven, niet omdat ik om onderwerpen verlegen zit, maar omdat ik van hem hou en vindt dat hij die aandacht verdient. Mannen kunnen van mannen houden, ja en ik houd van Cees. Vraag mij niet waarom, maar dat is nou eenmaal zo.

Gewoon zoals ik van mijn vrouw en mijn kinderen houd, zo hou ik van Cees

Voor zijn kinderen is hij een lieve opa en voor zijn zoon, zijn opvolger soms een lastpak die het beter weet.

Hij is een van de grote mannen van de architectuur, de mede ontwerper van de Stopera en zoveel gebouwen daarnaast dat ik ze niet kan opnoemen. Natuurlijk heeft hij een koninklijke onderscheiding en natuurlijk kennen zijn vakgenoten hem.

Hij was getrouwd en is dat eigenlijk nog steeds met Josephine Holt, die hem door de dood ontnomen werd. Soms moet ik huilen. Toen deed ik dat ook. Een prachtige en geweldige vrouw. Zoveel lieve mensen zijn er niet, zij was er een!

Cees mist haar nog elke dag. Ik ook! Gek want zo vaak zag ik haar niet , maar als ik haar sprak was dat altijd een feest.

Naast een beroemdheid is Cees ook een vriend. Een vriend, die je nooit in de steek zal laten. Onvermoeibaar is hij ook, dagelijks te vinden achter zijn bureau. Cees ontwerpt vele mooie objecten, prachtige glazen sculpturen, die in musea ten toon worden gesteld. Een vaas ontworpen door Cees hoort in elke huiskamer. Cees verzamelt pennen, duizenden pennen. Mooier heb ik ze nooit gezien.

Cees ontwerpt bureaus. Ik ben de trotste eigenaar van een van die bureaus en nu op dit moment schrijf ik dit verhaaltje over hem aan dat bureau. Dubbelglas met een stalen roestkleurig onderstel. Prachtig, mooi en functioneel. Ja ik ben de trotste eigenaar.

Maar Cees is niet vies van kleine dingen en toen ik hem vroeg mij te helpen met ontwerpen van een bijkeuken, stond Cees voor mij klaar. Natuurlijk is het geen bijkeuken geworden, maar een prachtige glazen “serre” waarin toevallig ook een keuken stond. Wij hebben er jaren gewoond, in die “serre”, terwijl wij toch een behoorlijkgroot huis hadden. De kamer van Cees had onze voorkeur. Wie heeft dat nou, Wel ik ben de trotse eigenaar. Dank je wel Cees, het is prachtig geworden.

Cees is een alleskunner en zelfs nu hij op hoge leeftijd is gedraagt hij zich als een jonge man voor wie niets te veel is. In zijn huis in Zuid Frankrijk geniet hij samen met zijn kinderen van al dat moois dat hij ons zal nalaten, als hij besloten heeft dat het mooi geweest is. Ik weet zeker dat niemand anders dan Cees die daar over beslist.

Cees, gefeliciteerd met je verjaardag en dank je wel voor al die mooie dingen die jij voor ons Medelanders hebt ontworpen.

Ik ben er zo trots op dat ik Cees heb mogen ontmoeten en dat ik heb mogen genieten van veel van het moois dat hij gemaakt heeft.

Cees, dank je wel!

Wij spreken