Zo’n 320 blogjes heb ik in de afgelopen 5 jaar geschreven hier op de site van “ligwakker.nl” 320 is best een boel. Als ik 50 reacties heb gekregen dan denk ik dat ik al de ruime kant zit.

Geen idee hoeveel lezers “ligwakker.nl” nou precies heeft en geen idee of mijn stukjes gewaardeerd  worden, of ik er ook maar iets of iemand mee bereik. Een keer heb ik iets geschreven, waardoor mensen dichtbij mij dachten dat het over hun ging en toen brak de pleuris uit, terwijl het zo maar een verzinsel was over een vader die een keer niet naar een verjaardag van een kleinkind ging, gewoon omdat hij er geen zin in had. Moest het weghalen omdat , nou ja gewoon omdat mijn lief dat wilde. Heb ik maar gewoon weggehaald want in al die tijd heb ik er nooit over nagedacht om wie dan ook maar te kwetsen. dus…..! Ik had ook niet moeten schrijven darts die denkbeeldige Vader een pleuris hekel aan die denkbeeldige schoonmoeder had. Want in het echt lijkt het zo, maar integendeel, het is gewoon en tof wijf met een grote bek en daar hou ik. van. Duidelijk en direct.

Met mijn lief ben ik nu bijna 50 jaar samen en dan doe je wat je gevraagd wordt, bovendien kijkt zij mijn stukjes altijd na op taalfouten en daar ben ik haar dankbaar voor, want toen op de lagere school op mijn elfde jaar, door mocht naar de middelbare school toen was mijn Nederlands kut. Ik had gewoon een jaartje over moeten doen, maar dat vonden mijn ouders niet goed, wisten zij veel. Zij waren lief maar niet zó goed opgeleid, dat zij ook maar enig idee hadden hoe het met hun kind, Dromertje ging. Zitten blijven kwam niet op in hun hoofd terwijl ik een zogenaamd dansrapport had, cijfers in de maten van 1234 en 1234. de maten van de Foxtrot. Lachen, dat wel maar voor mij uiteindelijk best een beetje verdrietig, want op de middelbare school, het Coornhert in Haarlem, weer al snel duidelijk dat deze 11 jarige leerling nog wel iets te kort kwam en er eigenlijk niet thuis hoorde. Toen mijn ouders datzelfde jaar ook nog naar Hilversum verhuisden en mij van een 6 jarig opleiding, het Coornhert, naar het Nieuwe Lyceum, een 5 jarige opleiding stuurden, was de beer helemaal los. Dromertje kon die overstap helemaal niet aan en bleef zitten. Nou eigenlijk niet want, zitten blijven ik zei het al, was gewoon geen optie. Ik werd van het Nieuwe Lyceum getrokken en op het internaat Katwijk de Breul in Zeist geplaatst. De Jezuïeten of all places en bovendien een gymnasium. Ik weet het nog goed, samen met een een zoon van Toon Hermans, die ook niet zo goed op school was werd ik, nog steeds 11 jaar oud, want ik ben in oktober jarig, van een Lyceum verplaatst naar een Gymnasium. Toon en mijn Vader kenden elkaar goed, ze waren buren in Zandvoort en net zoals mijn lieve ouders hadden zij geen idee, wat ze met hun kind(eren) aanmoesten, geen fucking idee. Natuurlijk was die school en de erbij horende kostschool, of te wel , niet meer thuis wonen en geen vriendjes vergaren rond het ouderlijk huis, voor mij en Maurice Hermans helemaal geen goed idee. Het moet een vermogen gekost hebben, want het was echt de duurste kostschool van Nederland, maar opgeleverd heeft het helemaal niets, behalve dat ik nog steeds in het latijn de mis kan opdragen in, nou ik geloof 11 minuten . Zolang deden de Paters van dienst erover om hun dagelijks mis voor hun Katholieke God op te dragen. 11 minuten per Pater en met 50 Paters en één  kerk is een mis per dag een opgave, die zij in  11 minuten klaarden. Wat deed ik daarbij, nou makkelijke genoeg. Alle intermaters groot en klein moesten als misdienaren twee keer per week minstens hun bijdrage leveren. Gewoon punt uit. Dan heb ik het nog niet over het Lof op zondag en over de biecht die minimaal 1x in de week werd afgenomen, onder het motto iedereen zondigt, dus ook 11 of 12 jarigen. Ik weet het nog precies, zittend in een hokje met aan de andere kant een Pater, meestal wist je precies wie er zat, moest je wat zonden oprakelen,  maakte niet uit wat, waarna je de opdracht kreeg om i een aantal weesgegroetjes te prevelen en dan mocht je weer weg. Opgelucht, dat je zonden je voor die week vergeven waren. Uiteindelijk, op eigen kracht heb ik het allemaal afgemaakt niet thuis, dat niet, maar daar in dat mooie Ter Apel, weer op kostschool.Zonden, daar schreef ik zojuist over, nu terwijl Nederland nog wakker  moet worden, niet over Ten Hag, die Godezijdank Klopp van Liverpool verslagen heeft.  Nee over Rutte en Kaag, want  liegen is een zonde “Gij zult niet stelen, gij zult niet liegen en gij zult niet bedriegen (Levictus 19:11.”) Rutte, Kaag en hun  trawanten zijn het, die in hun miljoenen en miljoenen kostende bubbel, Nederland in een wurggreep houden en ons allemaal willen doen geloven, dat de wereld over exact 8 jaar vergaat, omdat onze zandverstuivingen, bossen zijn geworden en omdat een stel idioten een paar jaar geleden Brussel, de ongekozen macht van Europa beloofd hebben, dat wij de bloementjes en de bijtjes zouden tellen en elk jaar doorgeven. Wij Nederland, als enige in Europa, hebben een strop om onze eigen nek gehangen en zijn die nu zelf aan het aantrekken. Elke dag een een beetje minder lucht, elke dag stikken we een beetje meer .  Volgens  mevrouw van der Wal en mijnheer Staghouwer is dat ook precies wat “wij met elkaar hebben afgesproken” Gewoon stikken! En de Duitsers dan, die een kilometer verder mega stallen bouwen en lachen om ons manisch gedrag. Die Duitsers tellen de bloemetjes en de bijtjes helemaal niet en als ze dat wel doen, zouden ze de uitkomst zeker niet naar die zelfbenoemde commissarissen, die grootverdieners met hun belastingvrije mega salarissen, sturen. Ze zouden wel gek zijn. Wij wel. Arm Nederland.

En dan nog de inflatie, dokter Kaag heeft geen medicijnen meer over voor haar volk. Dat het geld in Den Haag tegen de plinten klotst, dat verteld ze niemand. De belastinginkomsten van de Staat der Nederlanden zijn nog ooit zo hoog geweest, dankzij al die belastingen die wij betalen op dat steeds duurder worden gas en en die onbetaalbare benzine, om maar niet te spreken over de boodschappen bij Appie, of bij de Haringboer Guyt op de krocht. Nee Kaag, heeft het niet zo op met haar volk. Ik heb wel eens gekeken, of mijn lief en ik, niet in aanmerking kwamen voor een beetje steun, welnee. Gewoon AOW en niet zeuren, want Dromertje werkt en als je werkt krijg je geen steun. Net zo als vroeger, daar op die kostschool, wel betalen biechten, maar geen steun. Is het dan gek  dat ik af en toe na al die jaren, en. nog steeds mij het snot voor de ogen gewerkt te hebben en keurig aan al mijn plichten hebben voldaan, als ik dat zooitje op TV zie, denk…. en ik dan?

Het antwoord is Nee!

Het verschil tussen mijn Vader en Rutte, heel simpel, mijn vader haalde stommiteiten met mij uit omdat hij “het niet wist, hij bedoelde het goed! Rutte daarentegen, weet het wel verdomd goed  en toch wil hij, nee eist hij dat “wij” doen wat Kaag zegt. Foutje: wat hij zegt!

Blijft de vraag “en ik dan”

Wij  spreken