Vandaag honderd jaar geleden ben ik met haar getrouwd op het stadhuis van Heemstede en daarna een groot feest op kasteel de Keukenhof. Wat was ze mooi en eigenlijk is ze dat nog steeds. Onvoorwaardelijk in haar liefde ook al ben ik nog zo een klootzak. Ja dat ben ik naarmate ik ouder word steeds vaker. Ik kan er niks aan doen, tenminste dat denk ik. Voor haar en voor al die vrouwen, die hun man onvoorwaardelijk steunen roep ik hier een driewerf hoera!! Er zijn er maar weinigen die dat lukt en daarom doe ik dat: Hoera!!!
Zo nou weten jullie dat even. Ik denk aan Peter mijn naamgenoot wiens vrouw doodziek is en Emilie die haar zieke man verpleegt. Onvoorwaardelijke liefdes, geweldig en ook voor al die anderen die hun lief trouw gebleven zijn! Respect niets dan respect. Laten we daar eens aan denken in deze tijden van complete rampspoed. Laten we denken aan al die vrouwen in Oekraïne, die hun man of vader zijn kwijtgeraakt, omdat één idioot een oorlog is begonnen.
Zomaar om niets en terwijl wij allemaal vredig liggen te slapen is het daar oorlog en slaapt er niemand vredig. Er zullen vandaag veel trouwdagen zijn, niet alleen de mijne, ook daar, hier niet zo ver vandaan. Hoera voor al die vrouwen, die hun lief hebben zien verdwijnen, zonder ook maar een beetje zekerheid, dat ze ooit zullen terugkomen. We gaan straks dineren in Wox een restaurant in Den Haag waarvan de eigenares eens, lang geleden tegen mij zei, toen ik haar vroeg waar ze vandaan kwam :” ja ik ben nou zo’n “kut Marokkaan”. Een kut Marokkaan, ik dacht toen en nu helemaal niet zo over Marokkanen, maar zij zei het en het was hilarisch. Onthoud de naam Wox. Ooit zat het tegenover de ingang van het Binnenhof, een prachtige plek uitkijkend over de hofvijver. Ze zijn verhuisd naar dat beroemde restaurant aan de Vijverberg, waarvan ik nu de naam even niet weet. Het zal ook niet meer zijn hoe het toen was, toen om 10.00 uur s’avonds de eigenaar de muziek een paar streepjes harder zette en we gingen dansen. Niet alleen ik, maar alle gasten. Die eigenaar was een topkok en zijn creaties ben ik nooit vergeten. Ik ben daar ook dicht bij Rutte en zijn Nokia, bij Klaag en haar vergeten 18 Miljard, het bedrag dat de baas van de rekenkamer noemde als het bedrag, dat het kabinet in 2021 niet kon verantwoorden. 18 Miljard, da’s veel vergeleken bij dat pensioentje dat mijn lief en ik elke maand op de 23e krijgen. 18 Miljard zomaar weg, ja het was corona en ja Sywert en ja we wisten het ook niet. Tja het gaat wel eens fout en tja het was meer dan vorig jaar, maar ja corona. Het NOS journaal, Annechien volledig links voorgeprogrammeerd, vroeg haar collega waar dat geld vandaan moest komen? Het antwoord was hetzelfde als altijd, van ons de burgers. Volledig en reeds tot het bot kaalgeplukt: de burgers. De aarde warmt ook nog eens sneller op, de Oceanen zijn verzuurd en Klaag was naar de kapper geweest. Ze had een rood koffertje bij zich en daar haalde ze lachend de stukken van de rekenkamer uit, waarin stond hoeveel ze “kwijtgeraakt” waren. Het moest een les zijn, sprak ze plechtig, dat is overigens zoals ze altijd spreekt: plechtig! Onze Majesteit. Onze Beatrix deed het niet beter. Ik mis haar, onze Koningin, moeder van prachtige zonen, waarvan er een is omgekomen in de sneeuw van Lech. Mensen wat een verdriet. Friso, dood en begraven vlakbij Mama, opdat zij soms even naar hem toe kan gaan om even met hem te praten. Zo zie ik dat voor mij, soms heel even moeder en kind. Majesteit mijn respect! Wij missen u ook, al doet uw zoon zijn stinkende best en doet uw schoondochter er alles aan om de Nederlandse vrouwen te verblinden met haar creaties, U en Uw hoed, wij missen u en U mist Claus en uw kind. Ouders moeten hun kinderen niet begraven, dat moet andersom. Respect voor alle moeders, het is nu mijn wereld moederdag, nu vannacht hier achter de computer. Weet dat maar even. Ik heb ook 3 kinderen en die moeten die 18 miljard ophoesten, die Klaag is kwijtgeraakt. Het is een onwerkelijke wereld, waar Prutte rondloopt met een Nokia, terwijl wij die al 15 jaar geleden hebben weggegooid. Dat dat eigenlijk niet mocht, daar had hij geen actieve herinnering aan. Waar 25 miljoen Chinezen zijn opgesloten in Shanghai, 25 miljoen, dat is wel een beetje meer dan die 17 miljoen bij ons en wij maar klagen. Hollanders, wij fiere trotse Hollanders, die de joden na de tweede wereldoorlog hun huizen niet teruggaven en een paar jaar net wilden doen of de holocaust niet had plaatsgevonden. Een ongemakkelijke waarheid, die overigens in veel landen en door veel gekken nog steeds wordt aangehangen. Dat zijn die gekken, waar Klaag onze diplomaat was, met hoofddoek en al. Maar vanavond even niet, zij is ook getrouwd en moeder. Vannacht denken we even niet aan die 18 miljard en aan van Drimmelen, die achter gesloten deuren is verworden tot een vervelende vergissing. Vannacht even niet. Vannacht denken we even niet aan al die Hollanders, die anderen per mail of Instagram bedreigen, aan al die Hollanders die, zo zei een man van Verenigde Naties, onder een dun laagje chique vernis, niets anders waren: dan een stelletje ordinaire op geld beluste hufters. Nee vannacht even niet, vannacht denken we aan een trouwdag, mijn trouwdag en alles wat mijn vrouw en al die anderen vrouwen, in al die jaren van hun huwelijk hebben moeten accepteren van mij, van ons, die………
kus

Wij spreken