Alleen succes telt en oh hemeltjelief wat ben ik succesvol geweest. Een goede headhunter een uitvinder ( mobiliteit) en de bedenker van de vrachttram (City Cargo). Maar ja dat ligt achter mij en de gespaarde centjes zijn op gegaan aan de de beloftes van het gemeentebestuur van Amsterdam. Natuurlijk heb ik fouten gemaakt, domme fouten zo zegt mijn vrouw nu. We hadden aan onze ouwe dag moeten denken. Zij weet niet ,dat ik dat al ruim 8 jaar doe. Elke dag opnieuw ben ik op zoek naar werk. Maar de wereld is anders geworden en kennelijk is de toon die ik aansla ook anders, zeker na die 2 jaar Corona.
Het internet loopt over van niet vervulbare vacatures en de bedrijfjes die zich daarmee bezig houden zijn talloos. Toch en ik schreef dat al eerder is er niet veel veranderd. De juiste kandidaten willen niet via linked-in uitgenodigd worden. Zij willen een telefoontje en een gesprek, waarbij vooral hun privacy gewaarborgd zal worden.
Ik voer die gesprekken nog elke dag, met of zonder mondkapje en ik moet zeggen dat ik redelijk succesvol ben. Kortom ik doe wat ik kan en wat ik kan dat doe ik goed. Alleen het is niet genoeg. Het met meer, elke maand meer.
Mijn kinderen zijn succesvol, maar dat betekend niet dat ik dat dus ook ben. Welnee, terwijl zij steeds meer doen , moet ik minder. Veel minder. Dat zijn geen fijne gesprekken. Mijn vrouw is gelukkig waar zij woont, in een prachtig park en wil liever niet verhuizen. Maar ja ons huis is duur, dus misschien moeten we wel. Weg uit het park en de stad in en terug naar 75m2, 50m2 minder zonder uitzicht.
De auto’s moeten de deur uit en de kranten moeten minder. Alles moet minder, want de vaste lasten zijn bijna onbetaalbaar. Ziektekosten en Gas zijn een luxe om maar niet te spreken van een litertje benzine. Van een volle tank kun je een week eten.Gek dat ik daar tijdens mijn jonge jaren nou nooit aan gedacht heb. Dom dat ik mij niet gerealiseerd heb, dat mijn kinderen niet zitten te wachten op twee extra kostgangers.Toen mijn vader overleed en hij mijn moeder niet zo netjes achterliet, heb ik haar alles gegeven om een onbezorgde oude dag te hebben. Die tijd is voorbij. Dt betekend dus werken en eerlijk gezegd vind ik dat fijn.Iets wat je goed kunt is ook fijn om te doen.
Dus niet klagen en zeuren maar gewoon werken. Werken doe ik het liefst s’nachts, een glaasje whiskey erbij en rustig nadenken, veel nadenken. Mijn laatste baan was voor Cor, een geweldige vent, met een ongelofelijke energie die in zijn eentje maar liefst 17 bedrijven runde. Dat deed hij zo goed, dat zijn concurrenten niet begrepen waar dat succes vandaan kwam. Simpel, Cor’s productie lag 2 x zo hoog als die van zijn concurrenten. Hij en zijn mensen werkten gewoon twee x zo hard. Niets meer en niets minder en ondanks dat is Cor nog steeds een aangenaam mens, met tijd voor anderen als dat nodig is en tijd voor de zaak. 24/7 tijd voor de zaak. Niet goed zullen velen zeggen, maar als je succesvol wilt zijn en dat is Cor, dan kan het niet anders.
Ik heb veel van hem geleerd en het spijt mij dat mijn opdracht althans voorlopig is afgelopen. Het is motiverend om voor supermensen te werken en Cor is er zo een. Het zal goed met hem blijven gaan, met en zonder mij. Jaren ook, heb ik voor ABN-AMRO gewerkt en wel voor de afdeling bijzonder beheer. Wonderlijk genoeg is dat ondanks de onheilspellende naam toch een afdeling waar het prettig werken is en dat komt vooral omdat die afdeling is opgezet om bedrijven te redden en niet om ze naar de afgrond te drijven. Er is veel medewerking en en er is ook veel tijd.Het is mij gelukt mijn opdrachten tot een goed of te wel succesvol einde te brengen. De bedrijven staan er weer en de zon schijnt. Alleen of dat ook voor de Bank zelf geldt, dat weet ik zo net nog niet!
Nou ikzelf nog. natuurlijk mogen die auto’s niet weg, misschien eentje minder en natuurlijk ga ik niet verhuizen. Ik ga gewoon nog iets harder werken. Tenminste als er geen oorlog komt. Ook al is het maar een klein oorlogje, Rusland heeft vervelende plannen. Onzinnige plannen, want niemand uit de westerse landen heeft het op Rusland gemunt. Op hun Gas, dat wel, maar verder niets. We hoeven ook niet jaloers op ze te zijn want het is een somber volkje en alleen veel Wodka maakt ze aan het lachen en zingen, want oh wat kunnen ze mooi zingen. Ik ben een paar keer in Sint Petersburg geweest en en een paar keer in Moskou, mooi voor een paar dagen, maar om er te leven nou nee!.
Oorlog, het is een kwestie van dagen en de Amerikanen zijn niet gek en goed bewapend, dus dat wordt bal. Niet leuk voor ons een verdeeld Europa, niet leuk omdat er handelsbarrières zullen worden opgeworpen en niet leuk voor onze kinderen, want die hebben 70 jaar in vrede geleefd en niet leuk voor mij omdat opdrachten vinden in oorlogstijd helemaal moeilijk wordt.De wintersporters die volgende week op weg gaan zullen plotseling colonnes vrachtwagens richting de oostgrens zien rijden, want ja we moeten ons toch verdedigen. Oostenrijk is neutraal. maar verder. Ik vertrouw ze voor geen stuiver, die Russen dan. Het is gek dat zo’n klein mannetje als Poetin dat allemal voor elkaar krijgt. Hij liegt en bedriegt en wij schieten allemaal in de stress. Nu skiën we nog even in Peking. maar volgende week kunnen de skies in de kast en de geweren er uit. Behalve dan voor die jongens van de Biatlon want die hebben ze al op hun Rug, Maar daar zitten ook Russen tussen. China wil Taiwan en Rusland Oekraïne, lekker zootje en niet bepaald een formule voor succes.

Wel te rusten

Wij spreken