Duurzaam, ik kan het woord niet meer uitspreken. Overal is duurzaam, alles is duurzaam. Iets wat niet duurzaam op etiket heeft, wordt gecanceld. Gecanceld, ik had er nog nooit van gehoord. Producten en mensen kunnen worden gecanceld, te idioot voor woorden. Ja Sywert moet worden gecanceld en Rutte en Christiana en Henk en weet ik veel nog meer, gekken, die ons hun wil willen opdringen terwijl zij willens en wetens de boel belazeren. Maar daar wil ik in dit blogje niet over schrijven. Ik wil hier en nu schrijven over mijn lief, over de 3 prachtige kinderen die zij mij heeft gegeven en die het, nu groot geworden, nooit met mij eens zijn. Over alles wat zij heeft opgegeven om het mij mogelijk te maken mijn werk te doen. Om mij het gevoel te geven, dat ik het kon en over de klootzak die ik al die jaren geweest ben door har niet op het het voetstuk te plaatsen , dat zij verdient. Daar wil ik nu over schrijven. Nu terwijl zij en mijn hondje ligt te slapen de poezen en en de papegaai slapen ook. In het geval van de papegaai is het staan, want Pa zo heet ie al 35 jaar, staat te slapen, met een oog open dat weer wel, want hij houdt het baasje in de gaten. Het kreng bijt mij ook al 35 jaar., want hij heeft als baby papegaai mijn oudste zoon uitgekozen als zijn liefde en hem bijt hij niet, nooit al komt ie drie maanden niet . Als dat kut beest zijn kans krijgt, bijt hij me elke dag, het maakt niet uit hoeveel koekjes het vrouwtje en ik hem geven. Wil ik hem kwijt?, zeker niet, hij is duurzaam of te wel ik hou van hem en hij mag pas weg als ik dood ga, geen dag eerder.Duurzaam en onbetaalbaar is de liefde van mijn vrouw. die mij dag na dag aanspoort om vooral te blijven werken, niet als een ouwe man, maar als een jonge vent, gekleed als een jonge vent en denkend als een jonge vent en zij staat erop dat ik er ook uitzie als een jongen vent. Zij bedenkt combinaties, waaraan ik nooit gedacht zou hebben en legt die ook voor me klaar. Zij kookt en strijkt, zij wast en denkt na en doet de boodschappen zodat ik nooit misgrijp en zij wacht op mij als ik weer thuis kom, benieuwd hoe het gegaan is. Kijk dat is duurzaam, dat is liefde, duurzame liefde. In dit verband begrijp ik dat woordje duurzaam verdomd goed. Maar dat echt liefde nu net zo duurzaam is als een potje pindakaas (heb ik het weer over Rutte) nee, daar had ik nou werkelijk nooit aan gedacht.
Duurzaam zijn ook die liefdes van mijn schoondochters voor hun mannen, mijn zonen en hun kinderen. Ook al ben ik soms een lul, als ik het weer eens niet met ze eens ben en dat per What’s app laat weten. Duurzaam is ook de liefde van die ene schoonzoon voor mijn dochter met haar twee kindjes. Eigenlijk is alles duurzaam in mijn omgeving. Alles behalve ik zelf. Ik moet daar, nu het nog kan, eens aan gaan werken, aan mijn eigen duurzaamheid, want eerlijk gezegd begint mijn duurzaamheid, wat gedateerd te worden. Oh ja en Cloon mijn woofer is de duurzaamheid zelve, laat ik die mijn beste vriend niet vergeten. En Bart en Stef en Eddie, als de mannen die mijn ge-oh bijna dagelijks moeten aanhoren.
Kortom, voor mij en al die ietsen die het zo goed weten en die net, zoals ik al bijna 50 jaar met hetzelfde meisje samen zijn of willen zijn, ja ik kan ook man zeggen maar iets of iemand is beter. Het moet immers inclusief of genderneutraal zijn en duurzaam! Tegen al die “ietsen zou ik willen zeggen. Blijf Duurzaam of te wel ” Liefde is”
Voor al mijn lievelingen, zeg ik, sorry voor alles en dank je wel!
oh ja niet vergeten: en dat Max straks mag winnen en volgende week hier om de hoek ook!
wij spreken