De opdrachtgever
Headhunter zijn is een vak dat je volgens Jan Roelfzema, baas van Eurosurvey een van de eerste Headhunters in Nederland en in mijn ogen ook de beste, niet kunt leren, maar daar moet je voor gemaakt zijn. Volgens hem word je als headhunter geboren en natuurlijk moet je de juiste opleidingen volgen en ja zeker moet je een bepaalde leeftijd en vooral belangrijk ervaring opdoen, maar leren kun je het niet. Je bent het of je bent het niet en mijn conclusie na 40 jaar in dit vak gewerkt te hebben, de meeste van al die “collega’s” zijn het niet!
De kunst is niet alleen het vinden van de juiste kandidaat, maar en let op, nu komt ie : het managen van de opdrachtgever of liever de opdrachtgevers. Als je als headhunter bij het aanvaarden van een opdracht niet ook kijkt naar de haalbaarheid, dan ben je geen knip voor je neus waard en doe je het alleen voor het geld (en dat zijn er heel veel)!
In de krant konden we lezen, dat Joost Nanninga de ongekroonde koning van de headhunters, de ouwe baas van Egon Zehnder, bij Philips op bezoek geweest is. Iedereen weet dat het daar rommelt, de beurskoers ligt op zijn gat en zolang die apneu problemen niet opgelost zijn, ligt heel Philips op zijn kont.
Is het een fout van Frans, de baas van Philips, of van Frans samen met de Raad van Commissarissen? Is het een fout van de Amerikaanse poot van Philips? Who knows. Een ding is zeker, Joost, hoe goed hij ook is en dat is ie , Joost weet het niet.
Wat Joost wel weet, is hoe je er het beste achter kunt komen hoe je de bemanning zo kunt versterken, dat Philips weer en hopelijk snel uit dit dal komt. Maar en nu komt ie weer, dat krijgt Joost alleen maar voor elkaar als hij het vertrouwen krijgt van Fijke (Sijbesma de President Commissaris) en Frans de CEO. Over dat vertrouwen krijgen ben ik in dit geval niet zo bang want de heren zijn oude bekenden, maar toch! Stel dat hij vaststelt en in sommige gevallen maak ik dat nog dagelijks mee, de CEO moet weg, dan toch lukt dat vaker niet dan wel, of pas na een geweldig gezeik!
Opdrachtgevers hebben vaak banden met mensen in de organisatie en zijn al snel geneigd en terecht, te denken, vandaag hij, morgen Ik. En dan is er nog iets. Het fenomeen loyaliteit! Kijk Feike en Frans zijn vrienden, ongetwijfeld met respect voor elkaar en als je President van Philips bent en President Commissaris, dan mag dat ook wel, maar ja vrienden, dat praat toch wat lastiger. Immers heel de wereld luistert mee. Een mooi voorbeeld is die relatie tussen de zojuist opgestapte President Commissaris van Schiphol, Louise Gunning en Dick Benschop. Persoonlijk denk ik dat heel Nederland nu wel weet dat Benschop niet de man is die Schiphol uit het slop zal halen, maar Louise dacht van wel en denkt dat nog steeds. Wat is er dan mis met Louise? Nou niets, als het zou gaan om een baan in de universitaire wereld, maar alles, als het gaat om het runnen van een bedrijf als Schiphol. Louise lijkt als je naar haar CV kijkt meer thuis in de academische wereld, dan als grote baas van de banenmotor van Nederland en toch is zij dat geweest. Zo’n opdrachtgever is een drama voor elke headhunter en het feit, dat die betrokken adviseur niet in zijn missie geslaagd is, zien wij nu elke dag. Rijen lang!
Toch kreeg Dick het predikaat geweldig en onlangs een herbenoeming voor 4 jaar van Louise. Kortom een onmogelijke opdrachtgever of zou Dick alleen maar benoemd zijn, omdat hij genoegen wilde nemen met een lager salaris dan zijn voorganger.
Nee het probleem is niet altijd de kandidaat, maar te vaak de opdrachtgever! Conclusie: Er is dus een beetje moed voor nodig, van de Headhunter dan!
Overigens Louise is weg!
Wij Spreken

1Bart Kuijpers Wentink