Zelfs een Speakeasy bar (veel gebruikte bar tijdens de drooglegging in de jaren 30 van de vorige eeuw) en een trap, waarop je met een Range Rover op en neer kunt rijden zonder de reling te raken en toiletten waar je het spoelwater in doorzichtige buizen kunt zien zakken, maken van een lelijk eendje nog geen zwaan. Zeker het hotel, met duizend parkeerplaatsen en een hal groter dan het centraal station van Zandvoort, de kunst overal en nergens, de prachtig ontworpen bars in de eetzaal, het is allemaal opzichtig aanwezig. De directie, Daimy van 28 zwaait de scepter en haar moeder kijkt of deed mee met het ontwerp. Ze staan in het dikke van der Valk boek, volop verkrijgbaar in de hal,waar een paar 100 exemplaren liggen te verstoffen. Lezenswaardig dat zeker, voor de nieuwsgierige lezer zoals ik. Moeder Alice en dochter Daimy ( de laatste is volgens mijn info de eigenaar) vertellen in het (reclame) blad, betaald door bouwers en vooral de leveranciers van Wijn en WC’s, lachen dus, over hun ervaringen en hun moodboard aan het begin van de bouw, over hun droom die uitgekomen is.
Wat ze vergeten zijn is, dat hun hotel een van der Valk Exclusive is, een nieuwe loot aan de Van der Valk boom. Een boom die vooral bekend stond door “de kers op de appelmoes” en het Hollandse principe “veel voor weinig”. Er zijn meer Exclusive’s, maar deze is denk ik de mooiste, de kwaliteit van de bediening en de kwaliteit van de keuken moeten echter voldoen aan het woordje exclusive.
Nou, ik kan u uit eigen ervaring vertellen, dat doen ze niet. De in roze geklede receptionistes zien er uit alsof ze door elke incheckende gast zullen worden aangevallen. De bediening slaagt erin om 10 minuten door de zalen te lopen zonder ook maar de hevig zwaaiende klant te zien en het uiteindelijk gebrachte eten voldoet aan het nieuwe principe krimpflatie. In tegenstelling tot Van der Valk Vught waar het nog steeds veel (slecht) voor weinig is, is het in Best, want daar ligt het hotel, weinig voor heel veel. Een onsje biefstuk voor €39,50. Ze hebben de koe er niet voor hoeven slachten!
Mijn kipsaté twee dagen later, was niet veel beter en op de vraag, waar zijn de frietjes, reageerde het schoolmeisje geschrokken en riep ” ja maar die zitten er niet bij”. Fout, die zaten er wel bij, maar waren uiteindelijk zacht en koud. Gek, want ze hebben daar een keuken zo groot als een voetbalveld.
Die Toekan, dat doet het hem, want de gasten uit Eindhoven en omgeving, komen af op die Toekan, los van de ASML gasten die met hun laptops daar hun tijd doorbrengen, het contrast kan niet groter zijn. Die gasten blijven de “kersenzoekers” en komen met rollators en korte broeken de veel te dure menukaart bestuderen. Eens maar nooit meer denk ik gezien de prijzen…..!
Alice en Daimy, die vogel moet van de gevel, de koks eruit en…. vernieuw de bediening.
Het is een prachtige locatie, de inrichting is een beetje te veel van het goede. De Capetownsuite van € 460,- per nacht zonder ontbijt heb ik nooit mogen zien.
Zelfs voor de stad van de kampioensclub van dit jaar (maar ook daarvoor geldt ” een dubbeltje wordt nooit een kwartje “) is het allemaal een beetje teveel.
Tot slot “Je kunt van een varken geen renpaard maken, maar wel een snel varken”.
Conclusie: Toekaniet

Wij spreken