Afscheid

Na zo’n 380 keer s’nachts een stukje geschreven te hebben, is het mooi geweest.
Het is nu kerstmis geworden, 24 december 2025. Onze boom staat voor mij , de lichtjes verlichten mijn toetsenbord en de led kerstboompjes op het terras geven mij het gevoel dat ik thuis gekomen ben. Voorgoed.
Als ik dood ga krijg geen afscheid zoals John Fentener met 35 advertenties in alle kranten en dat terwijl ik toch wel iets betekend heb voor de wereld om mij heen. Niet alleen heb ik met mijn bedrijf in 30 jaar Executive Search een paar duizend mensen aan een nieuwe baan en daarmee een nieuw bestaan geholpen maar ik heb ook een televisie programma gemaakt met de titel ” Geluk Bestaat” samen met Lease bedrijf Athlon en mijn vriend Hans Blink, toen de baas van die tent en een echte ondernemer! 6 afleveringen van 1 uur, kosten € 300.000 Daarnaast heb ik als voorzitter van Jumping Amsterdam, de stichting en de bv met dezelfde naam van de ondergang gered door de boel te kopen en na een half jaar door te verkopen aan de RAI, de grootste schuldeiser, ik ben bijna een jaar eigenaar gewesst van de Rijswijkse Golfclub, wilde ik de Robbie van Erven Dorens golf club van maken, Robbie was immers de grondlegger van de golfsport in Nederland, hem kwam de eer van een eigen baan ti=oe en Robbie was toen een hele goede en trouwe vriend. Maar het belangrijkste komt nu, ik ben ook 3 jaar een bekende Nederlander geweest door Amsterdam, mijn Amsterdam de vracht tram City Cargo aan te bieden. Gesponsord door Nuon. en de Rabobank alsmede tien aandeelhouders zou Amsterdam de wereldprimeur krijgen als eerste stad die zou worden bevoorraad door een vrachtram in plaats van grote zware en vieze vrachtwagen. Oh wat waren ze trots de wethouders toen de eerste nep vrachttram proefrondjes reed door de stad. De TV en radioreporters liepen elkaar in de weg toen ik zelf een rondje met de tram mocht rijden, ergens bij Artis. Het was feest in de stad en mijn gezicht stond op de voorpagina’s van alle kranten en ik was zelfs te zien op het journaal van 8 uur en Job Cohen juichte initiatief toe tijdens zijn nieuwjaar speech van 2006
Nu bijna 20 jaar later ben ik niemand meer, want de vrachttram is er nooit gekomen. De politiek koos voor eigen belang. De 300.000,- subsidie die wij nodig hadden om laad en losplekken te bouwen konden we alleen krijgen in ruil voor een onvoorwaardelijke bankgarantie. Nou dat is gewoon eigen geld vast zetten op de bank en dat kon niet want die laad en los plekken zouden worden gebouwd op grond van de stad. Geen bank die dat wil financieren. Iets kopen dat van een ander blijft, gaat niet. Daarnaast en dat wisten wij niet, was de baas van de hoofdsponsor Nuon ontslagen en werd Nuon aan Vattenfall verkocht. “Professionals for You” speciaal door Nuon opgetuigd om groene start-ups een kans te geven werd aan de kant gezet en Amsterdam, aandeelhouder van Nuon gebruikte de opbrengst van de verkoop van haar aandelen om een gat in de begroting van de Noord-Zuidlijn te dichten. Een gaatje van bijna 1 miljard.
Ferd Grapperhaus kwam mijn helaas overleden vriend Karel Vuursteen, toen President van Heineken Holding, vertellen dat Nuon de resterende €2000.000,- niet ging betalen. Karel wilde niet dat ik die aandeelhouders vergadering voorzat. Hij zou dat voor mij doen. Karel was met stomheid geslagen, zo’n goede idee, met Heineken en de biertram. Karel was stil, de aandeelhouders waren stil, terwijl Ferd er nog aan toevoegde dat wij in de wetenschap dat wij geen Nuon geld meer zouden krijgen ons faillissement moesten aanvragen. City Cargo moest failliet.
En zo is het ook gegaan, met dank aan wethouder Herrema, een van de vele loosers die in Amsterdam over de hoofden van onwetende burgers hun politieke idealen proberen te verwezenlijken. Hij was verantwoordelijk voor het gaatje van 1 miljard.
Maar wat is 1 miljard nou als het je eigen geld niet is, dan heb je makkelijk praten. De Noord-Zuidlijn is er gekomen, City Cargo niet en dat terwijl Amsterdam nog steeds vol ligt met nu ongebruikte tramrails, ideaal om de stad te bevoorraden.
Ik schreef het al voor mij geen 35 advertenties als ik ga. Sterker nog, ik wil er geen 1. Ik ga zoals ik gekomen ben, vol dromen die nooit uitgekomen zijn, maar wel als een man die jaren lang geprobeerd iets goed te doen voor zijn kandidaten als Headhunter en om iets terug te geven aan het land waar ik geboren ben in de vorm van die groene veel te vroeg gelanceerde Vrachttram.
Het is kerstmis en ik geloof in God, ik bid maar heel af en toe, maar nu vandaag op kerstdag bid ik dat ik nog heel lang voor mijn lief en beste vriend, Boomertje Cloon, mag zorgen. Want werken moet ik nog steeds, elke dag en ik kan jullie vertellen, dat dat geen eenvoudige zaak is, Sterker nog, eigenlijk is het wel mooi geweest. Amsterdam, heeft mij niet alleen de vrachtram en dus mijn toekomst afgenomen, maar uiteindelijk ook mijn kinderen en mijn “vrienden”! Schaamte is een ziekte die ik nooit kende!
Als het niet goed met je gaat, dan ben je plotseling helemaal……….
wij spreken, niet meer
Met dank aan Anneke, mijn lief aan Philip, Michael, Cor en Adriaan en Vooral dank aan Jan, mijn aandeelhouder van het eerste uur en vriend en buurman.
Zalig kerstfeest allemaal en gezond 2026
“Dromer voor altijd”